Święta, życzenia i nasze muffiny

Założę się, że pewnie połowa z Was - jak nie wszyscy - właśnie pieczecie, sprzątacie, odpoczywacie lub... jesteście w pracy.
W domu pachnie ciastem, a dzieciaki oglądają przygotowaną na jutro święconkę.
U nas podobnie.
Mąż w pracy, a ja - walcząc z pokusą, by jednak dziś nie kosztować - postanowiłam upiec świąteczne muffiny. Moja mała Pomocnica spisała się na medal, a tym samym nie tyle pieczenie, co dekorowanie było zarówno dla Emilki, jak i dla mnie ogromną frajdą. Ach! Czuję, że odnalazłam swoje powołanie - przynajmniej na okresy świąt lub imprez. Teraz Mała Mi zajada się kolorową posypką do ciast - przy okazji karmiąc swoje misie, przez co fakt, że było posprzątane staje się wierutnym kłamstwem:)
Siedem kolorów tęczy na dywanie:)
Nie chcę nawet myśleć co będzie, kiedy Emi zobaczy, że mama bierze się za sałatkę i będzie krojenie jaj - czynność, którą uwielbia - oczywiście używając swego plastikowego nożyka.

Święta... To już.
Dwa dni temu robiłyśmy pisanki, które jutro zaniesiemy w koszyczku, do kościółka. Największą furorę zrobiło farbowanie jaj - wrzucanie do gorącej wody z barwnikiem.
Pierwsze wspólne pisanki...
Wielkanocne muffiny...
Nawet ''pierwsza spowiedź''...Emilki, która uczepiła się mojej nogi w Kościele Mariackim. I trwała tak...
Bez komentarza:)


Już teraz - bo boję się, że nie wystarczy czasu, by tu coś napisać - życzę Wam wszystkim:

Zdrowych, spokojnych, pełnych radości Świąt. 
Bożego błogosławieństwa i  uśmiechu, który będzie towarzyszył w każdej minucie.  
Swoistej magii, wewnętrznego odrodzenia i nadziei. 
Uścisków, ciepłych słów i tego, by każdy w te Święta czuł się szczęśliwy.

Mokrego Dyngusa, pogody w sercu i na dworze (polu - jak kto woli).

Wesołych Świąt!


P.S. Za oknem słońce, śpiewające ptaki... Zrobię wszystko, by zrealizować dzisiejsze spacerkowe plany:)